امروز 13/5/86 مصادف است با اولین سال درگذشت عموی بزرگوارم مرحوم سید موسی شاهچراغی فرزند سید حسن بن سید احمد حسن آبادی که بر اثر یک بیماری ناگهانی درگذشت و در قبرستان روستای حسن آباد دامغان مدفون گردید. شعر ذیل در 14/5/85 توسط استاد علی معلم دامغانی جهت سنگ مزار مرحوم شاهچراغی سروده شد.
جهان به جلوه سادات بین هلا گلشن
چراغ حرمت اولاد مصطفی روشن
زنسل شاه چراغ از بهار سید احمد
دمید شعله حسن از فروغ سید حسن
به طاهر و به مسیح و محمد وموسی
چهار مشعله بر شد بهار شد گلشن
عزیز تر نه از ینان به روزگار که یافت
یکی به لطف محلّت ، یکی به خوف مرد افکن
نه لطف دعوی من سوی خوف برد به ناز
نه خوف چهره بر افروخت سوی لطف که من
به زهد و علم یکی زی خدای برده پناه
یکی پناه دوچندان که سوختم خرمن
به مهر احمد موسی ز مثل تن بر شد
صباح جمعه چو موسی به وادی ایمن
هزار و چهارصد و بیست و هفت ؛ ماه رجب
به بانگ ارجعی افشاند بر جهان دامن
گرت شفاعت فردای مصطفی باید
به حمد کوش دل من به فاتحت دم زن
که گفت: مزد نخواهم از رسالت خویش
به غیر حرمت اولاد من ادا کردن