*آب و هوا:

وضعیت آب و هوائی روستا معتدل با زمستان های سرد همراه با وزش باد های شدید که در قدیم این طوفان شن های روان هوا را تیره  و تاریک می نمود و زندگی را برای عموم مردم مختل می نمود  که الان به همت سازمان منابع طبیعی با طرح عظیم تثبیت شن کویر و  کشت بوته های وحشی از قبیل تاغ[1] و گز این طوفان ها مهار شده است .

*کشاورزی:

اکثریت شغلی مردم روستا به زراعت و کشاورزی اشتغال دارند و آن هم به علت داشتن زمین های مستعد و جلگه ای روستا است. عمده محصولاتی که در این زمین حاصل خیز کشت می شود عبارتند از غلات(گندم وجو) صیفی جات و زیره و پسته و....اگر چه در گذشته کشت حبوبات و انگور و پنبه نیز  بسیار رواج داشته است.

آب کشاورزی مردم از حفر چاه های عمیق و نیمه عمیق تامین شده در حالی که در قدیم آب شرب و کشاورزی از قنات های اطراف بوده است و الان قنات ها خشک یا نیاز به لایروبی دارد.

*ویژگی مردم:

جمعیت روستا بر اساس آمار نزدیک به 1800 نفر می باشد که ار حیث جمعیتی بزرگترین روستای منطقه بوده و از نظر مهاجرت به شهر کمترین درصد را به خود اختصاص داده است، شغل مردم چنانچه اشاره شد کشاورزی و دامداری است. زنان روستا هم در کنار مردان به این امور مشغولند. در گذشته کرباس بافی، قالی بافی وپنبه ریسی و .... جزء فعالیت های این مردم بود.

اکثریت مردم را سادات تشکیل میدهد که خود سادات به دو تیره خوری و جندقی تقسیم می گردند که علت آن هم مهاجرت از منطقه خور و بیابانک به حسن آباد و دامغان می باشد. الان هم در دامغان محله ای بزرگ به نام خوری ها که در زبان مردم به خوریا معروف می باشد، وجود دارد.

از خصوصیات فردی مردم حسن آباد می توان  زحمتکشی، مهمان نوازی ، عشق به اهل بیت علیهم السلام ، تواضع، انقلابی بودن و ولایت مداری را برشمرد .....